نقش ویژگی های شخصیتی دانشجویان بر سبک یادگیری آنان در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس

مقدمه و هدف: سبک یادگیری، شاخص عملکرد هر فرد در پردازش و دریافت اطلاعات برای یادگیری است. ویژگی شخصیتی از جمله عوامل مؤثر بر سبک یادگیری است و آگاهی از ویژگی های شخصیتی، برای مقابله مؤثر با مشکلات زندگی مفید و سودمند است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی دانشجویان با سبک یادگیری آنان، که در میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس انجام شده است. روش ها: روش پژوهش توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی است و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس بوده است که با استناد به جدول مورگان 300 نفر به عنوان حجم نمونه آماری در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده های پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد پنج عاملی شخصیت (neo.ffi) و پرسشنامه سبک یادگیری کلب استفاده شده است که پایایی و روایی ابزار در حد مطلوب گزارش شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از تحلیل مانوا و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین مؤلفه های ویژگی های شخصیتی (برونگرایی، اشتیاق به تجارب تازه و توافق پذیری) با سبک یادگیری دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد اما در دو مؤلفه روان رنجوری و وظیفه شناسی رابطه معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، بعد برونگرایی با سبک یادگیری همگرا رابطه منفی و معنی دار (48/0 -= β، 000/0p=) و بعد اشتیاق به تجارب تازه رابطه مثبت و معنی دار (29/0 -= β، 01/0(p= با سبک یادگیری همگرا و همچنین رابطه مثبت و معناداری (37/0 = β، 001/0(p= با سبک یادگیری واگرا و بعد توافق پذیری رابطه منفی و معناداری (27/0 -= β، 02/0(p= با سبک یادگیری واگرا دارد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از تحلیل مانوا و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین مؤلفه های ویژگی های شخصیتی (برونگرایی، اشتیاق به تجارب تازه و توافق پذیری) با سبک یادگیری دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد.